De nederzetting was 300 jaar lang eigendom van de familie Kemény. Het twee verdiepingen tellende gebouw met bastions op elke hoek kreeg zijn huidige vorm tussen 1537 en 1557 en een laatbarokke gevel in 1818. In het interbellum was het een cultureel centrum waar literaire bijeenkomsten werden gehouden. Het werd licht beschadigd tijdens de Tweede Wereldoorlog, maar daarna zwaar vernield. Sinds 2014 is het weer in handen van de familie en opnieuw opengesteld voor het publiek.